STEEKKAART BRON: sovjettoon: ‘Mr. Millionaire’ (Sheragim MIRZAEE CHESH) 1. Titel Mr. Millionaire 2. Korte inhoud/beschrijving De animatiefilm gaat over een buldog die het fortuin van zijn baasje erft. De hond wordt rotverwend, doet zich te goed aan allerhande lekkernijen en begint zich tegelijk als mens maar ook zeer onbeschoft te gedragen. Op hun beurt zijn anderen erg bereid om de hond te accepteren als een van hen en behandelen de hond ondanks zijn slechte gedrag met veel aanzien. Ze nemen trekjes van de buldog over. Op het einde van het filmpje krijgt de hond zelfs een functie als senator. 3. Bron: originele versie “Animated Soviet Propaganda - American Imperialist: The Millionaire” (Engels ondertitelde versie) (9.55 min.) 4. Vindplaats Youtube (beschikbaar op verzamel-DVD (https://www.youtube.com/watch?v=jETJt_zbnKk) Meer info: https://www.sutori.com/story/history-of-soviet-animation Sovjetanimatie) 5. Soort bron Audiovisuele bron o animatiefilm 6. Domein socialiteit Sociopolitiek Sociocultureel 7. Tijdsperiode Eigen Tijd Koude Oorlog 8. Doelen/onderzoeksvragen waarmee brongebruik gerelateerd kan worden De animatiefilms kunnen gebruikt worden om na te denken over het gebruik van vijandsbeelden: specifieker hoe een tegengestelde ideologie wordt afgebeeld in verhaal, maar ook, of zelfs vooral, op vlak van beeldtaal. Indien beide animatiefilms bekeken worden kan je ze ook laten vergelijken. De tekenfilm kan ook worden gebruikt om na te gaan of bepaalde elementen in de animatie in de Sovjet-Unie een positieve of een negatieve connotatie hadden. Specifieker gaat het hier over welke elementen in het verhaal zelf moeten dienen om iets als positief/negatief af te schilderen, en welke elementen in de beeldtaal worden gebruikt om een maatschappelijk gegeven/samenleving/groep personen/etc. als positief of negatief af te schilderen. De tekenfilm kan uiteraard ook worden gebruikt om dieper in te gaan op de manier waarop de Sovjet-Unie propaganda inzette om haar bevolking te beïnvloeden. (Make Mine Freedom kan uiteraard ook gebruikt worden om de rol van propaganda in de Amerikaanse samenleving te bespreken) 9. Herkomst: auteur, datum, plaats Geproduceerd door Soyuzmultfilm Regisseur: Vitold Bordzilovsky Schrijver: Sergei Mikhalkov Uitgebracht in 1963 in de Sovjet-Unie. 10. (Ontstaans)context, gerelateerd aan de hoger vermelde doelen/onderzoeksvragen Maatschappelijke en tijdscontext Animatiefilm (en film) heeft een lange geschiedenis als propagandamiddel. In de Sovjet-Unie werden ze al vlak na de revolutie gebruikt om de weldaden en de noodzaak van het communisme te propageren. Zo waren tekenfilms ook te zien op de agit(prop)-treinen. Tekenfilms waren later ook een dankbaar middel om de vijanden van de Sovjet-Unie, in eerste instantie kapitalisme, maar later ook het nazisme, te demoniseren. Sovietanimatie bestond echter in een complexere context dan enkel die van propagandamiddel. Na de dood van Stalin, onder Chroestsjov (eind jaren ’50, begin jaren ’60), hadden animators meer vrijheid en gingen meer experimenteren met animatie. Dit betekende niet alleen meer experimenteren met animatiestijlen, ze kregen ook meer vrijheid wat de boodschap betrof (al was de boodschap in de animatie doorgaans wel in overeenkomst met de officiële doctrine). Films werden gemaakt voor een volwassen publiek en men ging complexere thema’s behandelen. Het is in deze context dat deze film tot stand kwam. Animatie bleef wel een middel om kritiek te leveren op alles dat afgekeurd werd door de staat en dus ook op haar politieke tegenstanders tijdens de Koude Oorlog. Auteur Soyuzmultfilm is een animatiebedrijf dat fungeerde als de officiële animatieproducent in de SovjetUnie. Het is veruit het bekendste animatiebedrijf in de geschiedenis van de Sovjet-Unie en is tegenwoordig vooral bekend als de voornaamste producenten van jeugdanimatie uit de sovjetperiode. De schrijver, Sergei Mikhalkov, was een van de bekendste schrijvers van (onder andere) kinderverhalen uit de Sovjet-Unie, en wordt ook in het postsovjet-tijdperk door de Russische federatie als een positieve figuur beschouwd. Zo kreeg hij van de Russische federatie meerdere decoraties voor zijn carrière als schrijver. Doel De tekortkomingen van een kapitalistisch systeem aantonen en bijgevolg ook de noodzaak van het eigen communistische systeem. Sovjetanimatie kende in de vroege jaren ’60 meer vrijheid, maar animatie bleef een middel waarmee men kritiek gaf op zaken die afgekeurd werden door de overheid. In die zin heeft de animatie tegelijk een propagandistische en een opvoedende functie (tegenover de hele bevolking). Doelpubliek Sovjetanimatie kende in verschillende periodes een verschillend doelpubliek. In de vroege dagen van de Sovjet-Unie was animatie vooral gericht op volwassenen, onder Stalin vonden de makers van animatie het veiliger om animatie te maken voor kinderen. Na de dood van Stalin, onder Chroestsjov, gingen animators opnieuw films maken die eerder geschikt waren voor volwassenen. Deze animatifilm past in die laatste context. De thema’s die er in aan bod komen zijn dan ook wat complexer. 11. Andere bron om deze bron kritisch mee te confronteren Make Mine Freedom: een propagandafilm uit 1948 afkomstig uit de VS. De film waarschuwt voor de gevaren van "-ISM" (een weinig verhulde stand-in voor communisme). De cartoon wil de kijker overtuigen van de inherente problemen met het communisme en de schendingen van de mensenrechten in de Sovjet-Unie. Tegelijk wil ze ook de Amerikaanse samenleving en haar idealen ophemelen. Deze animatiefilm werd niet gemaakt in opdracht van de Amerikaanse overheid, maar van de Alfred P. Sloan Foundation. Deze liet een reeks korte animatiefilms maken, onder de titel Fun and Facts about American Business, met als bedoeling vrijhandel te promoten. De films werden geproduceerd door John Sutherland Productions, gelinkt aan het evangelische Harding College, en kenden een vrij brede verspreiding onder het publiek, door vertoningen in onder meer cinemazalen, fabrieken en scholen. De twee tekenfilms zijn afkomstig uit verschillende fases van de Koude Oorlog, maar zijn toch interessant om te vergelijken op vlak van boodschap, beeldtaal en sociale context waarin ze van toepassing zijn. De animatiefilm is terug te vinden op het internet en maakt deel uit van het publieke domein: https://www.youtube.com/watch?v=mVh75ylAUXY (9.27 min.) Meer info: http://www.openculture.com/2014/06/animated-films-made-during-the-cold-war.html KORDAS, A., The Politics of Childhood in Cold War America, London ,2014. Translatievragen: - Welk verhaal brengen de animatiefilms? o Mr. Millionaire gaat over een hond die een fortuin erft na het overlijden van zijn baasje en zich erg snobistisch gaat gedragen. De hond is erg onbeschoft, maar krijgt veel aanzien omwille van zijn fortuin. Uiteindelijk schopt de hond het ver in de politiek. o In Make Mine Freedom zijn eerst een aantal scenes te zien uit het leven van verschillende mensen in de Verenigde Staten, waaronder een uitvinder die een auto uitvindt en zo een bedrijf opstart. Daarna zien we een kwakzalver die een publiek van ontevreden mensen ISM probeert aan te smeren in ruil voor hun vrijheid, maar die terecht wordt gewezen door John Q. Public, een toevallige voorbijganger. Hij laat de geïnteresseerden proeven van ISM en ze komen al snel tot de conclusie dat ISM tot een nachtmerrie leidt waarin ze hun bezittingen verliezen en worden opgesloten. Ten slotte jagen ze de verkoper op de vlucht. - In beide animatiefilms worden de samenlevingen niet bij naam genoemd. Toch kan je duidelijk zien dat de makers specifieke landen in gedachten hadden. Over welke landen gaat het hier en waar kan je dat aan zien? o Mr. Millionaire: Het gaat hier om de Verenigde Staten van Amerika. Dit is te merken aan specifieke details, zoals Congres en Senaat als politieke organen, maar ook aan algemenere eigenschappen die vaak werden toegeschreven aan de VS, zoals hebzucht, decadentie, racisme (te zien in krantenkoppen met titels als “science for the white onli (sic)), het steunen van fascistische regimes (een generaal brengt de nazi-groet op een feestje) of kapitalisten die machtig zijn vanwege hun geld (de hond krijgt media-aandacht en kan politieke invloed kopen vanwege zijn geld). o In Make Mine Freedom worden twee samenlevingen getoond: ten eerste is er de eigen samenleving, die wel expliciet als Amerika wordt aangeduid. Daarnaast is er de samenleving met ISM, die duidelijk verwijst naar de Sovjet-Unie: er zijn (nietexpliciete) verwijzingen naar onder meer de goelags, naar de planeconomie, naar de onderdrukking van landbouwers, naar het collectiviseren van de industrie en naar de onderdrukking van vrijheid van meningsuiting. Interpretatievragen: - Welke indruk krijg je van de samenleving in Mr. Millionaire/de samenleving met/zonder ISM in Make Mine Freedom? o In Mr. Millionaire is de samenleving erg druk en donker. De rijken zijn vooral bezig met geld en luxe. o In Make Mine Freedom is de eigen samenleving erg rustig, gekenmerkt door vrijheid, en onderneming en een idyllische manier van samenleven. De samenleving met ISM is een totalitaire nachtmerrie. - Wat is de boodschap van de animatie? o Beiden brengen de boodschap dat de samenleving van de ander wreed, irrationeel en corrupt is. Make Mine Freedom combineert dit met de zaak van het vrije handelskapitalisme te bepleiten. - Hoe wordt die boodschap gebracht? Wat is/zijn de metafo(o)r(en) die gebruikt wordt/worden om het andere kamp te beschrijven? o In Mr. Millionaire worden de kapitalisten bijna letterlijk honden genoemd. Wanneer de hond zijn erfenis krijgt, wordt hij al snel rotverwend en geaccepteerd door de samenleving. De hond gaat zich dan ook gedragen als de andere kapitalisten: hij gaat rechtop lopen, kleren dragen, hetzelfde eten. Tegelijk nemen mensen de trekjes van de hond over: ze beginnen op een gegeven moment te dansen als een hond of blaffen de nabestaanden van de oude dame naar de hond wanneer ze horen dat hij alles erft. De boodschap is duidelijk: kapitaal maakt van mensen beesten. Tegelijk betekent dit ook in de wereld van de film dat de hond er perfect in thuishoort: de hond raakt zijn eigen aard nooit volledig kwijt: hij blaft, plast op een politieagent en loopt sporadisch op vier poten, maar dit wordt hem nooit kwalijk genomen. Mr. Millionaire valt vooral de kapitalistische elite aan en niet de gewone burger. Het gewone volk is ofwel onderworpen aan de kapitalistische klasse (de agent die plichtsbewust de hond groet terwijl die laatste op hem urineert) ofwel tegen de - - politiek van de VS, maar machteloos tegen het kapitalistische systeem (het publiek demonstreert voor de vrede, maar de bankiers jouwen hen uit). o In Make Mine Freedom zijn er twee metaforen om het communisme af te beelden. In eerste instantie is er de kwakzalver, die het Amerikaanse volk wil oplichten en hen hun vrijheid wil ontnemen. Deze staat in voor de communistische dreiging op eigen bodem, maar zijn product is expliciet “geïmporteerde dubbelspraak”. Een tweede metafoor is de onzichtbare reus, die de onderdrukkende communistische staat belichaamt. De hand van de reus slaat de gewone burger in de boeien, terwijl een bulderende stem hen licht spottend uitlegt dat ze al hun rechten kwijt zijn. Welke indruk krijg je van de kapitalistische/communistische samenleving en hoe brengen de animatiefilmpjes dit tot stand? Hoe worden beeld(kleur)/geluid hiervoor ingezet? o De kapitalistische samenleving wordt afgebeeld als erg chaotisch en druk. Het gebruik van donkere en rode tinten, suggereren een soort hels tafereel. Zeker de scene in de club, waarbij drukke jazzmuziek in combinatie met schokkerige en weinig elegante dansbewegingen en veranderende lichtkleuren de indruk van een nachtmerrie wekken. o Wie naar Make Mine Freedom kijkt, krijgt snel de indruk dat de communistische staat wreed, dictatoriaal en kil is. De staat wordt voorgesteld als een reus, die burgers berooft van hun eigendom en vrijheid. De reus zelf is nooit te zien, de kijker krijgt enkele een hand te zien en een stem te horen. Dit versterkt het beeld van een repressieve, tirannieke en bureaucratische staat en maakt het geheel ook onpersoonlijker en dus wreder, aangezien de kijker nooit een gezicht te zien krijgt. Dit staat sterk in contrast met het idyllische beeld van de Verenigde Staten, die in het begin van de animatie erg charmant met enkele komische scenes wordt voorgesteld, door een verzameling van grappige tafereeltjes. Tegelijk worden instituten als de kerk en democratie met veel respect afgebeeld, met een gedetailleerdere tekenstijl die vrij is van de cartoon-elementen die de rest van de animatie kenmerken. o Beiden gebruiken muziek om hun boodschap kracht bij te zetten. Mr. Millionaire gebruikt jazz om de drukte van de Amerikaanse samenleving over te brengen, en klassieke muziek om de extravagantie van de rijken nog extravaganter te laten lijken. Opmerkelijk is ook het moment dat wanneer de hond op de politieagent urineert, er een kort stukje trompet te horen is, dat Amerikaanse patriottische muziek evoqueert. Het geheel maakt hierdoor een erg ironische indruk. o Make Mine Freedom gebruikt muziek op een erg simpele manier: rustige muziek moet het rustieke Amerikaanse bestaan benadrukken, en dramatische muziek moet de tirannie van de Soviet-Unie meer tot uiting laten komen. Daarnaast wordt komische muziek gebruikt om komische momenten te versterken en patriottische muziek wordt gebruikt wanneer het publiek rechtstreeks wordt toegesproken. Cartoongeluiden worden ook door beide animaties gebruikt voor een komische noot of om voor- of afkeur voor iets of iemand uit te drukken. Waarom kiezen de makers van de bron voor animatie? Is dit volgens jou een effectieve manier om de boodschap van de bron over te brengen, en zo ja, waarom? o Animatie is een handig middel voor propaganda om verschillende redenen. In eerste instantie omdat het de makers toelaat om af te beelden wat ze maar willen, met name politieke tegenstanders. Verder kan animatie vaak expressiever zijn dan live- action. Zo maakt Make Mine Freedom gretig gebruik van sterk overdreven expressieve personages om de kijker aan te grijpen, terwijl Mr. Millionaire vooral een indruk wil wekken op het kijkpubliek met gestileerde animatie en door sfeer te scheppen met licht en vormen. 12. Verder lezen -PONTIERI, L., Soviet Animation and the Thaw of the 1960s: Not Only for Children, New Barnet, 2012. -MACFADYEN, D., Yellow Crocodiles and Blue Oranges: Russian Animated Film Since World War II, Londen, 2005. - JACK, C., Fun and Facts about American Business: Economic Education and Business Propaganda in an Early Cold War Cartoon Series, Cambridge, 2015. 13. Activerende werkvormen Beide animatiefilms maken gebruik van veel verschillende voorbeelden van wantoestanden in het andere kamp. Laat de leerlingen zelf een storyboard maken voor één scene, die perfect in een van beide filmpjes zou passen, dat één specifiek fenomeen moet aanklagen. Voorbeelden: racisme/sociale ongelijkheid/imperialisme in de VS of armoede/repressie/censuur/intellectuele verstarring in de USSR. De leerlingen maken dan bijvoorbeeld storyboards (ongeveer 3) voor een scene waarin de hond een zwarte Amerikaan slecht behandelt en daarvoor applaus krijgt. Tekenen is uiteraard niet een talent dat iedereen bezit, dus kunnen leerlingen eventueel gebruik maken van (delen van) screenshots uit de cartoons, of zich beperken tot een erg rudimentaire stijl met stokventjes. Het gaat er vooral over dat de leerlingen aantonen dat ze begrijpen hoe. Een voorbeeld voor het andere filmpje zou dan de kwakzalver zijn die iemand gerust stelt dat met "ISM" saaie intellectuelen niet langer een probleem zouden zijn. Concreet maken de leerlingen in groepjes schetsen van verschillende onderdelen van de scene, en duiden daarop het actieverloop aan. Ook belangrijk is dat de leerlingen elementen in de beeldtaal die ze zouden gebruiken expliciet benoemen. Voorbeelden: de kapitalisten een fijn snorretje en een monocle geven om op snobisme te wijzen of hen de trekjes van de hond te laten overnemen om hen indirect als honden af te schilderen. De tegenhanger zou dan het gebruik van de grote hand zijn als voorstelling van een onverschillige en tirannieke staat, of de typische verkopersoutfit in combinatie met een grijns en fronsende wenkbrauwen om een kwakzalver aan te duiden. De afgewerkte storyboards kunnen dan ofwel aan de klas worden voorgesteld ofwel door de leerkracht beoordeeld worden. Andere mogelijkheden: 1: Inleefoefening. Stel: je bent een communist in de VS/pro-kapitalistisch in de SU. Op een dag komt je kind thuis van school waar hij/zij het respectievelijke filmpje heeft gezien, en begint Mr. Millionaire vol enthousiasme uit te leggen waarom de tegengestelde ideologie (waar je zelf dus aanhanger van bent) slecht is. Probeer aan je kind uit te leggen waarom jij toch in het goede kamp zit. Dit vereist wel veel qua kennis van de Koude Oorlog en qua historisch denken. 2: Laat leerlingen een "reactie" op het filmpje maken vanuit het standpunt van de andere kant. Belangrijk aspect: leerlingen proberen hierbij zoveel mogelijk de stijl en ideeën van die tijd weer te geven. Het is dus opnieuw niet de bedoeling dat men vanuit een hedendaags standpunt kapitalisme/communisme gaat bekritiseren/verdedigen, maar zich proberen in te leven in de kennis en opvattingen van iemand die leeft in de eerste 20 jaren van de Koude Oorlog en van daaruit gaan argumenteren. Dit vereist wel een vrij uitgebreide kennis van retoriek in de Koude Oorlog 3: Laat leerlingen zelf een vergelijkbaar filmpje maken (waarin ze zelf acteren). BELANGRIJK: het moet effectief over de VS/SU uit de Koude Oorlog gaan.