Socrates De filosoof Socrates leefde van 470 tot 399 voor Christus in Athene, Griekenland. Hij was de zoon van een beeldhouwer en een vroedvrouw. Als hopliet nam hij deel aan veldslagen. Dat waren de enige keren dat hij zijn vaderland verliet. Socrates trouwde met Xantippe toen hij bijna vijftig jaar was. Zowat elke dag wandelde Socrates over de pleinen en door de straten op zoek naar een gesprek. De jongeren van de hoogste families luisterden graag naar hem. Hij gaf gratis les, maar werd toch van geld en eten voorzien door die rijke jongeren en door zijn vrienden. Socrates was een grappenmaker. Werkelijk alles en iedereen nam hij op de korrel. Ook politici zette hij voor schut. Hij bracht zijn hele leven door in Athene, maar politiek interesseerde hem niet. Hij zei altijd dat zijn demon hem dat verboden had. Die demon was natuurlijk de stem van zijn geweten. Socrates luisterde graag naar zijn demon. Hij lachte om bijna alles en hield niet op met kritiek geven of opmerkingen maken. Twee keer moest hij aan politici verantwoording afleggen. In beide gevallen liep hij groot gevaar en werd hij slechts gered door politieke machtsverschuivingen. Na een oorlog tegen Sparta kwam de democratie in Athene even ten val. Na een volgende omwenteling kwamen de democraten weer aan de macht. Maar de derde keer dat hij verantwoording aan de politici moest afleggen, werd hem fataal. Door het democratisch regime werd tegen hem een aanklacht ingediend: hij zou niet geloven in de goden van de stad en hij zou de jeugd bederven. Maar in feite werd hij door de politici uit de weg geruimd. Socrates werd gezien als een vragensteller die kritiek gaf op de Atheense democratie. En de politici wilden niets liever dan de waarheid verborgen houden die Socrates aan het licht bracht. Hij werd ten dood veroordeeld en moest de gifbeker drinken, wat in die tijd een gebruikelijke doodstraf was. Hij weigerde genade te zoeken. Ook vluchten wilde hij niet. Hij wilde zijn lot niet uit de weg gaan. Zelf heeft Socrates niets geschreven. Misschien kon hij niet eens schrijven of lezen. Het is in die tijd niet ongewoon om analfabeet te zijn. Misschien dat hij veel gelezen heeft en schrijven veel minder belangrijk vond dan spreken. Zijn leerling Plato heeft over hem geschreven. Plato was ook een bekende filosoof. Een paar dagen na zijn dood kregen de Atheners spijt dat ze hem hadden veroordeeld. Ze sloten ten teken van rouw de scholen (gymnasia), de theaters, de badhuizen en de worstelscholen voor een paar dagen. Enkele politici werden verbannen en ze veroordeelden de rechter ter dood.