- Scholieren.com

Tweede wereldoorlog = wo2
Inhoud
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Adolf Hitler
Joden
Concentratiekampen
Slag om Arnhem
Airborne herdenking
Airborne wandeltocht
Einde
Dit is Adolf Hitler
Adolf Hitler was begin 1933 tot aan zijn dood ( rijks kanselier ) dus staatshoofd.
Hitler was een nationalist. Hij vond het eigen land en volk het belangrijkste.
Hij droomde ervan om één groot Duits rijk te maken dat de baas was in Europa
Hitler was ook een fascist. Hij vond dat Duitsland een machtig land moest worden met maar één
leider en die wilde hij natuurlijk zelf zijn. Het hele volk moest hem dan gehoorzamen. Als mensen dit
niet deden, moesten ze worden opgepakt of vermoord. Zo’n leider noemen we een dictator. Verder
wilde hij dat er maar één partij mocht regeren.
Hitler was ook nog een racist. Hij vond dat niet alle rassen even goed waren. Het Arische ras vond hij
het beste. Zij moesten de baas zijn. Ariërs zijn blond, lang en hebben blauwe ogen. Hij wilde dat de
mensen in zijn rijk van dit ras waren en andere mensen moesten slaaf zijn of verdwijnen. Hitler had
vooral een hekel aan joden, maar ook aan zigeuners, homoseksuelen, het zwarte ras en
gehandicapten
Hij noemde deze mensen minderwaardig
Eerst ging Hitler doen wat hij de Duitsers beloofd had. Hij wilde dat ze tevreden over hem werden.
En dat werden ze! Hitler leende veel geld van andere landen dat hij later nooit zou terugbetalen.
Hiermee liet hij veel wegen aanleggen en wapenfabrieken bouwen en zorgde dat er een groot leger
kwam. De mensen konden soldaat worden in het leger of gaan werken in de wapenfabrieken. Zo
kregen veel mensen weer werk. Hiervoor werd Hitler toegejuicht.
Hier maken aanhangers van Hitler de Hitlergroet: Heil Hitler
Het Duitse leger werd nu het sterkste van de wereld. Daarvoor had hij wapens, bommen, vliegtuigen,
tanks en oorlogsschepen laten maken.Hitler leger heten de SS Schut staffel. Oostenrijk sloot zich aan
bij Hitler in september 1939. Engeland en Frankrijk verklaarde Duistland de oorlog. Duistland
veroverd polen in een blitzkrieg snelle oorlog. Daarna richten hij zich op het noorden Denemarken en
Noorwegen. Daarna waren Frankrijk en Luxemburg en België en als laatste ons land Nederland. Hij
probeerde via ons land en België Engeland aan te vallen maar dat lukte niet.
Nederland was in oorlog van 1940 tot en met 1945. Duitsland viel op 10 mei 1940 Nederland binnen
net zoals België en Luxemburg. Hitler liet op vrijdag 3.55 uur Nederlandse tijd de inval. De slecht
bewapende Nederlandse leger werd onder de voet gelopen door het Duitse leger. Het Duitse leger
wilden het Koninklijke huis en regering vangen maar dit mislukte die waren in Engeland. Op 14 mei
eisten de duisters de overgave van Rotterdam maar er werd toch gebombardeerd via vooral via
vliegtuigen. 800 doden en 78.000 daklozen. Op 15 mei gaaf de generaal; Winkelman over en tekende
een papier dit wordt capitulatie genoemd. (( filmpje Rotterdam ))
De hoop was op de Fransen en de Engelsen richten om Nederland te helpen Duitsland te verslaan.
In 1941 en 1942 werd duidelijk dat de oorlog nog zo lang duren maar de duisters waren door heel
Nederland.
Joden 2.
In 1942 werd de joden vervolging betonen. In Nederland had je in Westerbork een daar werden
vooral Joodse mensen vastgezet om naar duistland gebracht te worden. In Vught en Amersfoort
kwamen in ook door voor kampen.
Joodse mensen moesten een davidster op hun kleding plaatsen. Een joden paspoort en mochten niet
meer naar school. Alles werd afgepakt bv: muziekinstrumenten, goud en schilderijen echt alles de
bekendste joodse is Anne frank.
Ongeveer 101.8000 joodse mensen zijn vermoord of bezweken aan dwang arbeid. Dit was vooral
graven maken op land omspitten. Tegen joodse mensen werd gezegd bij een concentratiekamp links
en rechts. Links was vooral sterke mannen en vrouwen. Zieken gehandicapte kinderen ouderen
moesten rechts onder de douch maar de douche was een gaskamer deze mensen werden gelijk
vermoord. De duisters werden nazi’s genoemd. In 1944 werd van Normandië ( Frankrijk ) de
geallieerden gedropt. Geallieerden zijn soldaten van Frankrijk en Engeland en Amerika en polen. Dit
heten operatie market garden maar dit mislukte in Arnhem.
Concentratiekampen
Bijzonder in de Tweede Wereldoorlog werd het concentratiekamp als strijdmiddel tegen burgers
op grote schaal toegepast. Het eerste Duitse concentratiekamp werd in 1933 ingericht
bij Dachau. Hier werden vooral communisten en in mindere mate sociaaldemocraten gestopt,
spoedig gevolgd door Joden. In plaats van de tot dan gebruikelijk grijs-witte pakken kregen de
gevangenen de bekende gestreepte gevangeniskleding. Tevens waren de verschillende groepen
gevangenen te onderscheiden aan verschillend gekleurde driehoeken die op de linkerborsthelft
en op de rechterdij moesten worden genaaid: een rode driehoek voor politieke gevangenen, een
groene voor beroepsmisdadigers, een blauwe voor emigranten, een paarse voor Jehova's
getuigen, een roze voor homoseksuelen, een zwarte voor 'asocialen' en een gele voor Joden. In
de driehoek werd met een letter de nationaliteit aangeduid: F voor Fransen, R voor Russen, N
voor Noren en H voor Nederlanders. Onder de driehoek zat een wit lapje stof met daarop het
gevangenennummer. Deze merktekens vonden in de andere concentratiekampen navolging. Ook
in andere opzichten stond Dachau model voor latere kampen.[4]
De Duitse concentratiekampen waren over het algemeen wreder dan de Japanse. De Duitsers
hadden drie verschillende categorieën concentratiekampen. Dachau en AuschwitzStammlager waren kampen van de eerste, lichtere, categorie. De zwaarste categorie was de
derde, maar ook daarbinnen waren nog grotere verschillen. Speciale concentratiekampen waren
de Nacht-und-Nebelkampen Natzweiler-Struthof en Groß-Rosen. Het doel van de Nacht-undNebelkampen was de mensen spoorloos te laten verdwijnen, verwanten zouden in principe niets
van het overlijden mogen vernemen. Groß-Rosen was van de hoofdkampen ongetwijfeld veruit
het wreedste met in 1942 een sterftepercentage boven de 50% per jaar en voor politieke
gevangenen een gemiddelde overlevingstijd van twee maanden. Auschwitz heeft voor de meeste
mensen een zeer gruwelijke betekenis, dat komt niet door het Stammlager zelf, maar door de
aangrenzende gaskamers van Auschwitz-Birkenau en Bergen Belsen, waar meer dan een
miljoen mensen op industriële wijze vermoord werden.
In Nederland hebben de Duitsers een officieel concentratiekamp gesticht, nl. Vught. Kamp
Amersfoort was een doorgangskamp voor politieke gevangenen, maar de behandeling van de
gevangenen deed sterk denken aan die in een concentratiekamp, zij het iets minder slecht dan in
de Duitse concentratiekampen. Ook Kamp Westerbork was een doorgangskamp, voor
voornamelijk Joden en een klein aantal zigeuners, op weg naar Auschwitz, Bergen Belsen of in
zeldzame gevallen een ander vernietigingskamp in Polen. Behalve de vrijheidsberoving vonden
er vaak ernstige wandaden door de Duitsers plaats. Daarnaast zijn er ook kampen
als Haaren geweest, waar voornamelijk gijzelaars werden opgesloten die vrij goed behandeld
werden; maar er hebben ook politieke en Joodse gevangenen gezeten die ernstig mishandeld
werden.
3. SLAG OM ARNHEM.
De operatie begon zondagochtend 17 september 1944 om half twaalf met een inleidend
bombardement dat bedoeld was om Duitse kazernes in Ede en Arnhem te treffen. 's Middags
landden bijna 5.200 man van de Britse 1e Luchtlandingsdivisie, deels perparachutes, en deels
in zweefvliegtuigen op terreinen op grote afstand van Arnhem, namelijk bij Wolfheze en ten
noorden van Heelsum. In sommige zweefvliegtuigen werden jeeps en antitankgeschut
aangevoerd. Op 18 september landden nog eens 1900 parachutisten op de Ginkelse heide bij
Ede en zweefvliegtuigen bij Wolfheze.
Tijdens de overtocht vanuit Engeland ging door ongelukken een deel van de uitrusting verloren.
Voorts bleek na de landing dat het radiocontact tussen de eenheden onderling en met het
hoofdkwartier voortdurend haperde. De voornaamste tegenslag was evenwel de tot dan toe
onopgemerkt gebleven aanwezigheid van twee SS-pantserdivisies, die in feite toevallig vlak ten
noorden van Arnhem gelegerd waren. De Britse generaals waren echter door verkenners
gewezen op de gecamoufleerde aanwezigheid van deze tanks en pantservoertuigen. Dit bericht
werd door de Britten genegeerd. Dit waren de restanten van twee Duitse SS pantserdivisies die
zware verliezen hadden geleden in de gevechten tegen de geallieerden sinds de invasie in
Normandië op 6 juni 1944 was begonnen. De 9. SS-Panzer-Division "Hohenstaufen" werd naar
Arnhem en Oosterbeek gestuurd om de Britten te stoppen en te verslaan. De 10.SS-PanzerDivision "Frundsberg" werd aanvankelijk via Arnhem en Elst naar Nijmegen gedirigeerd om de
Amerikanen daar tegen te houden. De 9.SS-Panzer-Division Hohenstaufen was bezig om het
gros van het nog inzetbare zware materiaal over te dragen aan de 10 SS-Panzer-Division, het
restant hiervan op de trein te zetten om samen met het restant van het personeel af te reizen
naar Siegen in Duitsland om aldaar volledig opnieuw te worden opgebouwd. De 10.SS-PanzerDivision "Frundsberg" omvatte in eerste instantie circa 4.500 manschappen, voorzien van tanks
en artillerie. Snel optreden van m.n. eenheden van de 9.SS-Panzer-Division en daarnaast de
acties van het SS Panzer Grenadier Ausbildungs und Ersatz Bataillon 16 onder leiding van SS
Sturmbahnführer (majoor) Sepp Krafft, leidden ertoe dat het beoogde verrassingseffect van
de luchtlandingen omgeving Wolfheze en Heelsum vrijwel terstond verloren ging. De geplande
snelle Britse bezetting van de Rijnbrug in Arnhem door de Britse divisie verkenningseenheid liep
al vlak na de start bij Wolfheze vast op Duitse weerstand. De overige Britse troepen raakten snel
betrokken in hevige straatgevechten in Oosterbeek en Arnhem, waardoor verdere voortgang
nauwelijks mogelijk was. Aan het eind van de dag (zondag 17 sep) slaagde slechts het tweede
bataljon, 1 Para-brigade, onder leiding van luitenant-kolonel John Frost, erin een bruggenhoofd te
vestigen bij de noordelijke oprit van de verkeersbrug in het centrum van Arnhem. De spoorbrug
bij Oosterbeek was toen reeds opgeblazen en de Arnhemse schipbrug bleek niet bruikbaar
omdat het middenstuk was uitgevaren. Voor het welslagen van Market Garden was het nu
essentieel, dat het Britse bruggenhoofd stand zou houden totdat de grondtroepen van het 30e
Legerkorps de brug zouden bereiken.
In de dagen volgend op 17 september bleef het Britse bruggenhoofd echter geïsoleerd door de
onverwacht snelle tegenaanvallen van de Duitsers onder SS-Obergruppenführer Wilhelm
Bittrich generaal / Commandant ll (2e) SS Panzer Korps, daarbij gesteund door zijn chef
Generalfeldmarschall (veldmaarschalk) Walter Model (Commandant Heeresgruppe B (legergroep
B)). Hierdoor werd de aanvoer van versterkingen naar het bataljon van Frost op de brug in
Arnhem belet. In hevige straatgevechten werden de Britten steeds verder teruggedreven. Reeds
op 19 september was Urquhart gedwongen zijn troepen terug te trekken naar een gebied in
Oosterbeek van circa 1 bij 2 km (de "perimeter"). Men was in feite in deze perimeter geïsoleerd.
De dropping van voorraden mislukte vrijwel voortdurend: door het gebrekkige radiocontact kon
niet worden doorgegeven dat de dropzones in Duitse handen waren, terwijl de piloten de
opdracht hadden signalen vanaf de grond te negeren. Later in de slag bleken de nieuwe
dropzones te klein om effectief voorraden te kunnen droppen. Bijna alle afgeworpen voorraden
kwamen daardoor in Duitse handen terecht. Uit Duitsland kwamen ook steeds meer
versterkingen, waaronder Tiger II-tanks.
Op 21 september landde bij Driel de Poolse 1e Onafhankelijke
Parachutistenbrigade onder Stanislaw Sosabowski. Hierdoor braken er ook gevechten uit in
de Betuwe, het gebied ten zuiden van de Rijn. De landing van deze Poolse eenheden behoedde
de Britse para's voor een vernietigende Duitse aanval die voor de daaropvolgende dag was
gepland, maar bracht uiteindelijk onvoldoende soelaas.
De opmars van de grondtroepen vanuit het zuiden van Nederland verliep aanmerkelijk trager dan
gepland. (Volgens de planning had het bruggenhoofd overigens circa drie etmalen behouden
moeten blijven, wat voor luchtlandingstroepen al een zeer lange periode is.) Ten eerste viel de
brug bij Son (op de route Eindhoven - Nijmegen - Arnhem) niet onbeschadigd in geallieerde
handen, zodat kostbare tijd verloren ging met het bouwen van een noodbrug en duurde het lang
voor de brug bij Nijmegen in geallieerde handen viel. Ten tweede bleek de Duitse tegenstand
heftiger te zijn dan verwacht. Ten derde speelde de route zelf een rol: deze liep over een zeer
smalle weg van Valkenswaard naar Arnhem en die tussen Nijmegen en Arnhem deels op een
dijklichaam lag. Naarmate de tijd vorderde raakte de weg steeds vaker geblokkeerd door defect
en kapot geschoten materieel door Duitse tegenaanvallen. De route werd door de geallieerde
troepen aangeduid als Hell's Highway.
Het gevolg hiervan was dat de grondtroepen niet tijdig de Arnhemse brug konden bereiken om
Frost en zijn manschappen te ontzetten. Op donderdag 21 september waren zij genoodzaakt zich
over te geven.
Op zondag 24 september vond de Conferentie van Valburg plaats waar besloten werd de
perimeter nog één maal te versterken. De oversteek van de 4th Dorsets van de 43e Divisie
dezelfde avond mislukte, waarna het restant van de Britse Parachutistendivisie onder generaalmajoor Roy Urquhart zich op 25 september van het geallieerde opperbevel over de Rijn mocht
terugtrekken. Op dat moment waren in de perimeter nog circa 2300 man Britse en Poolse
troepen aanwezig. Van hen slaagden circa 2000 in de nacht van 25 op 26 september erin de Rijn
over te steken. De overigen gaven zich de volgende dag over of verstopten zich om later alsnog
over de Rijn te ontsnappen (Operatie Pegasus).
Na de Slag om Arnhem hielden de Duitsers rekening met een herhaling van de aanval. Daarbij
zouden burgers alleen maar in de weg lopen of de geallieerden mogelijk helpen. Daarom
dwongen ze op 24 september de 95.000 inwoners van Arnhem om hun stad te verlaten. Ook
de Zuid-Veluwe werd geheel ontruimd. Zo ontdekten veel Arnhemmers pas na de oorlog hoezeer
hun stad als gevolg van de gevechtshandelingen was verwoest.
De Slag om Arnhem wordt onder andere beschreven in het boek A Bridge Too Far (1974) van de
schrijver Cornelius Ryan; in Nederland verschenen als Een brug te ver. Het boek werd
in 1977 verfilmd door Sir Richard Attenborough.
De verkeersbrug over de Rijn heet sinds 1978 de John Frostbrug.
4. Herdenking Airborneplein
Tijdens de jaarlijkse herdenking bij het monument op het Airborneplein met een internationaal
karakter worden alle geallieerden herdacht, die gesneuveld zijn bij hun pogingen om de brug over
de Rijn (de John Frostbrug) te veroveren en te behouden in de periode 17-26 september
1944.Deze herdenking wordt gehouden in de berekuil in Arnhem daar was voor de oorlog het
paleis van justitie en is daar nog een pilaar van over
5. Airborne Wandeltocht
De Airborne Wandeltocht is de grootste eendaagse wandeltocht ter wereld. Deze
herdenkingstocht in het kader van de Slag om Arnhem 1944 vindt ieder jaar plaats op de eerste
zaterdag in september te Oosterbeek en vormt de aftrap van de Airborne herdenkingen in de
regio. Aan de wandeltocht doen ruim 32.000 wandelaars mee uit 17 verschillende landen. Ik heb
deze wandeling al 3 keer gelopen 10 km dit jaar ga ik de 15 km lopen je komt langs veel dingen
die de veteranen ( oud soldaten) hebben mee gemaakt.
Ik heb ook 2 oud veteranen ontmoet uit Engeland mister Johnny Pieters en mister Joe Mawdsley
Mister Pieters heb ik ontmoet toen ik 6 was en hij heel veel contact had met me moeder mister
Pieters was ook het gezicht van de veteranen wedstrijd bij Vitesse die elk jaar word gehouden
mister joe heb ik voor het eerst gezien bij fox tv over Vitesse hij spaart speldjes en ik heb hem
een speldje gestuurd nu houden wij contact via schrijven met pen en papier en als hij in
Nederland is me oma en moeder hebben mij veel uit gelegd over de 2 wereld oorlog omdat de
opa van me moeder joods was en op de trein gezet werd en geen trein zoals nu maar dichten
wagens waar mensen in werden geduwd en opa Frans werd eerst naar Westerbork gebracht en
daarna naar bergen belsen daar werd hij op 15 augustus 1945 gered door de Engelsen soldaten
toen opa Frans thuiskwam na de oorlog heeft hij zijn naam veranderd van Frans van
Kopenhagen een echte joodse naam in Frans Jansen en dit deden meer joodse mensen bang
om weer op gepakt te worden.
6. Het einde van Hitler
Toen de oorlog echt verloren was, wilde Hitler zich niet levend overgeven. Hij sloot zich op in
een bunker waar hij nog trouwde met zijn vriendin Eva Braun. Op 30 april 1945 schoot hij
zichzelf dood. Ook zijn vrouw Eva ging toen dood doordat ze vergif had gebruikt.
Dit was het einde van één van de grootste drama’s uit de geschiedenis.
Hitler had niet alleen zichzelf vernietigd maar ook zijn eigen landgenoten. Het ergste is dat
hij miljoenen onschuldige mensen over de hele wereld heeft gedood. Er werden zeventien
miljoen soldaten, dertig miljoen mensen in allerlei landen en zes miljoen Joden vermoord.
Op 5 mei 1945 in hotel de wereld zou het overgave van de Duitsers worden getekend helaas
is dat nooit gebeurd maar de oorlog was wel over voor ons was daar prins Bernhard bij
Op 4 mei herdenken we de doden uit deze oorlog. Om acht uur ’s avonds zijn we dan twee
minuten stil en denken we aan de miljoenen doden en ook hoe belangrijk het is om in
vrijheid te leven. Omdat er in de tijd van de Tweede Wereldoorlog haast geen radio en
televisie was, wisten veel mensen niet wat er allemaal gebeurd was. Pas na de bevrijding
hoorden de mensen van de afschuwelijke dingen die in de kampen waren gebeurd.
Op 5 mei is het Bevrijdingsdag en vieren we feest omdat Nederland op 5 mei 1945 na vijf
jaar werd bevrijd.
Geallieerden zijn soldaten die ons hebben geholpen.
Nazi zijn Duitse soldaten.
Veteren noemen we nu mensen die in een oorlog hebben gevochten.
7. Dit was mijn spreekbeurt over de tweede wereld oorlog