Figuur 1:Pergamonaltaar (1930), het pergamonmuseum in Berlijn Zeusaltaar van Pergamon Het altaar werd per toeval in 1878 door een Duitse archeoloog Carl Humann opgegraven in de Griekse stad Pergamon. Tegenwoordig heet het Bergama, in Turkije. Pergamon was de hoofdstad van het hellenistische Pergameense rijk. De bouw van het altaar is rond 160 voor Christus. Na de dood van Alexander de Grote (323 v Chr) kreeg de veldheer Lysimachus een groot deel van Klein-Azie. Hij liet Pergamon opfrissen met de Acropolis, tempels, Zeus-altaar, theater en paleizen. Later toen Eumenes II aan de macht kwam, liet hij het Zeus-altaar verder bouwen en de bibliotheek uitbereiden. Het altaar maakte deel uit van een veel groter tempelcomplex. Het altaar van Pergamon staat ter ere van de oppergod Zeus en zijn dochter Athene en is toegewijd door de koning Eumenes II. Dit naar aanleiding van de strijd tussen de goden en de giganten. Het werd opgericht ter herinnering aan de overwinning. Eumenes ll was een belangrijke factor bij het ontwerp en metaforische verhaal van het Altaar. Het altaar is van marmer en heeft de vorm van een hoef. Het bevind op de Akropolis van Pergamon en het gebouw is 35,64 bij 33,40 meter. Aan de voorzijde van het altaar bevinden zich trappen van 20 meter breed. Het hoort bij de vroeg-hellenistische beeldhouwkunst met sterke uitdrukkingen en houdingen te zien op de friezen. Deze vertellen elk hun verhaal. Het thema is de strijd tussen de goden tegen de reusachtige giganten, het verhaal tussen goed en kwaad, waarbij de goden (de goeden) op het nippertje winnen. Dit is ook te koppelen aan de geschiedenis van Pergamon. Rond 261 v Chr. Was het voor Eumenes I nodig om naar de wapens te grijpen tegen de Seleuciden en de Galaten. Zijn neef Attalos I die hem in 241 v Chr opvolgde had de Galaten in 230 verslagen. Vanwege deze overwinning kreeg hij de bijnaam Soter (de Redder). Zo kwam Pergamon aan de macht door de goede contacten met de machtige Rome. Na zijn door kwam Eumenes II aan de macht en liet de betrekkingen met Rome niet los. Zo boekte hij veel succes op militair en politiek vlak. Hij zetten de grenzen verder uit waardoor die periode als de Gouden Eeuw van Pergamon werd benoemd. Toen kwamen verschillende kunstenaars, dichters, filosofen en wetenschappers naar de stad waardoor de stad werd vernieuwd met nieuwe gebouwen. Al deze gevechten en overwinningen komen overeen met de verhalen op de friezen waar er wordt gevochten en er een winnaar en verliezer is. Het altaar van Zeus is een expressie van politieke macht en artistieke vooruitgang van Pentagon. Ook werd het een offeraltaar. Het altaar werd niet alleen als offerplaats gebruikt, maar een keer in de vier jaar werd ook het Nicephoria festival gevierd. Deze festivals werden gevierd met atletiek, poëzie en de gasten kwamen van ver voor het feest bij het altaar. In de tijd dat Eumenes I en Attalus II regeerden, groeide Pergamon uit tot een metropool. Wat bijzonder is aan het altaar, is dat het een apart monument is, het is geen deel van een tempel en dit was wel gebruikelijk. De gevechten waren vooral populair als het gaat om de friezen. Daarnaast waren ook optochten afgebeeld zoals op het Parthenon. Deze friezen kunnen soms ook versierd zijn met mythologische scenes of evenementen. De kunstenaar wilde sterke dramatische effecten bereiken. De strijd woedt met weergaloos en slaan geweld wat te zien is aan de houdingen en emotie. De friezen komen tot stand door gebruik van een techniek. Er wordt gebruik gemaakt van reliëf, waarbij de voorkant driedimensionaal is en de achterkant meestal plat. Een natuurlijke vorm van reliëf wordt bereikt door het ontwerp op het oppervlak te krassen en vervolgens te verbeteren. De kleur en verguldsel wordt toegepast om het duidelijker te maken en natuurlijk voor de decoratie. De friezen aan de Grote Altaar combineren elementen die afgeleid zijn van het klassieke kunst met de politiek in Pergamon. De verhalen laten de intensiteit van het conflict zien. Er is ook een donker achtergrond, wat als duisternis wordt aangeduid. Wat ook opvalt zijn de texturen van kleding, veters en materiaal van schoenen. De kleine friezen rondom het altaar zijn juist verschillend in stijl. De beelden zijn gesneden in verschillende dieptes en krijgen meer details als bomen of rotsen. Hierin wordt het leven van Herakles´ zoon, Telephos beschreven. De buitenzijde van het altaar is versierd met friezen met afbeeldingen van verschillende verhalen. De volgende friezen horen bij het Pergamon-altaar. Oostelijke fries: Strijd tussen de goden en giganten Apollo op het oostfries: De god Apollo als nobele man De titaan Phoebe op het zuidfries: Titaan Phoebe met dochter Asteria Zeus in gevecht op het oostfries: Oppergod Zeus in gevecht tegen 3 giganten op de berg Olumpus. De godin Athena op het oostfries: Godin Athena met veel kracht Na de opgravingen van de Duitse archeoloog is het altaar, zoals het originele, te zien in het Pergamonmuseum in Berlijn. Iconografie Altaar van Zeus, ca 180 v Chr. (Pergamon) Het Altaar van Zeus bevindt zich in Berlijn. Wat opvalt is het grote relief waarvan de beelden uitsteken. Het vertelt de strijd van de goden tegen de Giganten. Het is HellenistischHeroisch. Het thema van de strijd tegen de Giganten heeft een centrale plaats voor Athena. Hierdoor wordt Pergamon aangeduid als de nieuwe Athena met de heerser van Pergamon, namelijk Eumenes. Altaar van Zeus, Athena en Alkyoneus, ca 170-160 v Chr. (Pergamon) Hier is de beeldengroep met Athena en Alkyoneus te zien. Er is vooral emotie te zien. Het is druk en er zijn licht/donker contrasten. Dat komt door de verschillende textuur als huid, textiel. Verder zijn dikke uitgeboorde plooien en open monden te zien. Ook staat iedereen schuin, wat typerend is voor het Hellenisme. De verhalen maar ook de manier van beelden, zoals veel emotie, heeft te maken met het verspreiden van het christendom en de geschiedenis van de plaats waar het altaar staat. Bronnen Berger, C. (2013). Berlijn. Houten: Uniboek het Spectrum. Oxfort Art Online geraadpleegd op 22-02-2014 van http://www.oxfordartonline.com.lib.fontys.nl/subscriber/article/img/grove/art/F016295?q= pergamon&search=quick&pos=6&_start=1#firsthit Simonis, D. (2007). The National Geographic traveler Berlin. Utrecht: Kosmos. Scheunemann, J. (2008). Capitool reisgidsen Berlijn. Houten: Van Reemst..