NR.29 SPECIAL** NIEUWS VAN HER EN DER ** Febr.05. DE

NR.29 SPECIAL** NIEUWS VAN HER EN DER ** Febr.05.
DE REALITEIT VAN ARMOEDE IN AFRIKA.
Wij zijn blij u deze verklaring van de PANAFRIKAANSE CONFERENTIE VAN KERKEN
(AACC) te kunnen aanbieden.Zij is op 10 februari uitgegeven door de voorzitter van de
AACC, de Eerwaarde Heer Dr. Nyansako Ni-Knu.Zij sterkt ons in ons werk als Afrika-Europa
Netwerk en moedigt ons aan ons aandeel bij te dragen in hun strijd voor een menswaardig
bestaan van alle volkeren van Afrika.Mogen wij op uw medewerking rekenen!
In deze eeuw van globalisering vliegt de informatie in enkele seconden over de aardbol. We
kunnen elkaar gemakkelijk informeren over alles wat overal gebeurt. Helaas moeten we
constateren dat desondanks de wereld laat is geweest om de realiteit van armoede in Afrika
onder ogen te zien. Armoede heeft in Afrika bijgedragen tot verbreiding van ziekten die
voorkomen hadden kunnen worden, tot uitbuiting van vrouwen en kinderen, tot emigratie van
onze beste denkers en werkers, tot heftige conflicten over schaarse hulpbronnen en tot
politieke instabiliteit.
1. Maar nu is het belangrijk, dat de wereldgemeenschap niet alleen de realiteit van de
armoede in Afrika erkent, maar ook dat naties en personen hun energie en hulpmiddelen
concentreren om er iets aan te doen. Daarom verwelkomen we dat de wereld zich bewust is
geworden van de realiteit van de armoede die ons continent in haar greep houdt. Er zijn
verschillende belangrijke bewegingen en initiatieven die als belangrijke voorbeelden ervan
getuigen dat de wereld wakker geworden is en iets aan die armoede in Afrika wil gaan doen:
a. De Millenniumdoelen van de Verenigde Naties bijvoorbeeld, die er naar
streven de armoedecijfers vóór 2015 tot de helft terug te brengen.
b. De Eerste minister Tony Blair en de minister van financiën Gordon Brown van
Groot Britannië, die hun Afrika initiatief over Armoede hebben aangekondigd.
c. De Wereldwijde Oproep voor Actie tegen de Armoede (GCAP), een
internationaal initiatief van organisaties van mensenrechten, van kerken, van
maatschappelijke en ontwikkelingsorganisaties die eendrachtig bij
wereldleiders pleiten om de diepere oorzaken van de armoede te bestrijden.
d. De campagne “Maak armoede tot geschiedenis”: een gemeenschappelijk
initiatief van Engelse hulporganisaties en de GCAP (Global Call for Action
Against Poverty).
2.Deze initiatieven zijn, onder anderen, enkelen van de reacties van de wereld op de crisis
waar de volkeren van Afrika mee te maken hebben. Wij verwelkomen deze initiatieven van
harte. Overal in de wereld hebben wij pleitbezorgers nodig, maar wij, Afrikanen, zijn
onze eigen beste pleitbezorgers. Daarom is het nodig dat de volgende zaken voor ons
duidelijk zijn:
a. Zowel Afrika als de ontwikkelde wereld zijn beiden verantwoordelijk voor de
Armoede van Afrika. Corruptie is algemeen verspreid in de regerings en handels
structuren van Afrikaanse landen. Geld dat bedoeld was om infrastructuren aan te
leggen en diensten te verlenen, is in de zakken van corrupte functionarissen terecht
gekomen. Het is een lange geschiedenis waarin ontwikkelde landen wrede en corrupte
militaire regimes in Afrika hebben gesteund en corrupte leiders hebben geholpen. Hun
posities kwamen de belangen van de ontwikkelde landen ten goede. De ontwikkelde
wereld heeft Afrika lang beschouwd als een soort eigendom, waarvan de natuurlijke
rijkdommen zomaar geplunderd konden worden; haar bevolking kon uitgebuit worden
door lage lonen te betalen en haar ondernemende geest werd te niet gedaan door de
overheersing van de multinationals. Afrika is uitgebuit door machten van binnen en
door machten van buiten. Wij zijn daarom blij met de erkenning door de ontwikkelde
wereld dat de armoede van Afrika een gezamenlijke verantwoordelijkheid is.
b. Wij betwijfelen het - ook al wordt het telkens benadrukt - dat ‘Dit de laatste kans
is voor Afrika’. We moeten dit moment van de geschiedenis niet zien als de laatste
kans voor Afrika om de zaken op orde te krijgen. Maar we moeten dit moment zien als
het begin van een waarachtig partnerschap tussen Afrika en de ontwikkelde wereld –
een partnerschap dat inziet dat de oplossing van het armoedeprobleem een proces is
waarin wij allen een aandeel hebben en dat van ons allen vereist dat we ten goede
veranderen.
c. We moeten volhouden om te pleiten voor schuldenkwijtschelding, die arme landen
die voor hun bestaan worstelen verschuldigd zijn aan rijke ontwikkelde landen.
Terugbetalingen van schulden zijn geen gewone financiële transacties, die geen
weerslag zouden hebben op de burgers van een land. Als landen onder schulden
gebukt gaan, wordt het hen bijna onmogelijk gemaakt de wezenlijke diensten te
waarborgen die nodig zijn om hun volk tot ontwikkeling te brengen.
Schuldenkwijtschelding is niet zomaar iets – het is een morele plicht die het volk van
Afrika in staat zal stellen tot volle ontplooiing te komen.
d. We moeten ook doorgaan om te pleiten voor eerlijke handel en niet zomaar
tevreden zijn met wat ontwikkelde landen ‘vrije handel’ noemen. Het is onvoldoende
een beleid te ontplooien dat markten vrij maakt, wij hebben een beleid nodig dat
mensen bevrijdt. Wij hebben eerlijke handel nodig die mensen boven winst plaatst.
Als multinationals profiteren van het werk van ons volk, moeten zij ook investeren in
de gemeenschappen waar zij zich gevestigd hebben.
e. Verder is hulp hard nodig voor de landen van Afrika, het is een must en dan wel
hulp zonder allerlei voorwaarden. In het verleden ging hulp vaak gepaard met
voorwaarden, die vastgesteld werden door mensen die geen notie hebben van de
context, waarin de Afrikaanse mensen leven en werken en zo ontstonden
verwachtingen waaraan niet voldaan kon worden. Het volk van Afrika moet geen
gevangene zijn van politiek gekrakeel, van oneerlijke financiële afspraken of van
irreële voorwaarden of werkwijzen.
2.Een oproep tot de Kerken in Afrika: Wij zijn hier nu in een kapel bijeen, een plaats van
eredienst. In het hart van ons geloof als Christenen weerklinkt de oproep onze naasten lief te
hebben als onszelf. Wij zijn zoals de profeten geroepen de waarheid te spreken tegen de
overheid, en we zijn zoals de eerste leerlingen van Jezus geroepen om Gods liefde bekend te
maken in de gewonde wereld. Daarom doen wij een beroep op de Kerken van Afrika om de
strijd aan te gaan tegen de armoede als deel van hun heilige missie, als onderdeel van hun
verkondiging van het blijde nieuws dat God met ons is, dat God met het volk van Afrika is.
a. Wij doen een beroep op de Kerken van Afrika om de uitgaven en het beleid van hun
naties kritisch te bekijken. Wij moeten pleiten voor een beleid dat de
gemarginaliseerden niet negeert, maar integendeel hen voor op zet in de zorg van onze
naties. Daarom werken wij er als AACC aan om succesverhalen te registreren van
initiatieven aan de basis in hun strijd tegen armoede.
b. Wij doen een beroep op de Kerken van Afrika om hardop te getuigen tegen corruptie
zowel in de landen van Afrika als in de landen van de ontwikkelde wereld. Wij
moeten niet toestaan dat de hebzucht van enkelen het volk van Afrika berooft van haar
basisbehoeften en van haar kans op voorspoed.
c. Wij doen een beroep op de Kerken van Afrika om de inspanningen te vergroten voor
de strijd tegen de armoede, zowel bij internationale initiatieven als bij het werken aan
de basis.
d. Wij roepen mensen op hun stemmen te laten horen bij degenen die economische
macht hebben. Bereidt petities voor en verzamelt handtekeningen; presenteert uw zaak
met argumenten bij de ambassades van de G8-landen; houdt de belangrijke data in de
gaten waarop beleidsbepalers van de G8 en van andere financiële en politieke
instellingen samenkomen, in het bijzonder: 1 juli, de dag vóór de top van de G8, die
door de GCAP als een dag van manifestatie is uitgeroepen; 10 tot 16 april is
vastgesteld als een Wereldwijde Week van Actie over Handel; in september wordt de
VN-bijeenkomst gehouden over de Millenniumdoelen; in april zullen
maatschappelijke organisaties acties houden rond de voorjaarsbijeenkomsten van de
Wereldbank en het Internationale Monetaire Fonds.
Wij roepen alle kerken van Afrika op deze zaken ter harte te nemen, te bekijken wat zij
kunnen doen en hun stem te laten horen.
(Bron: Catholic Information Service for Africa cisa@wananchi.com Nairobi. 14 febr.2005)
Uitgave van Afrika-Europa Netwerk mafr.cor@planet.nl
Onze uitgaven van de Nieuwsbrief zijn opgenomen op de website van de Konferentie van de
Nederlandse Religieuzen www.knr.nl.
======================================