Nieuwsbrief_CI-team_nr 25.indd

Inleiding
25
Beste lezer,
Inhoud
• Inleiding
• Aan het woord
• Vrijwilligerswerk KNO/
Audiologie-team MUMC+
in Lombok
• CI in één oor, wie blijft een
hoortoestel gebruiken in het
andere oor?
• Opvolger van de Mini
Microfoon van Cochlear: Mini
Microfoon 2 en 2+
• Mini PowerCel voor Advanced
Bionics CI
• Nieuw bij MED-EL: WaterWear
voor Sonnet en Opus 2
• Niet vergeten: wijzig de
verzekering na een herfit!
• Op vakantie
In deze 25ste nieuwsbrief van CI-team ZON vertelt CI-gebruiker Winand Grouls
zijn persoonlijk verhaal. Vanaf zijn geboorte is hij al slechthorend. Het CI heeft
voor hem een nieuwe wereld van geluiden geopend!
Verder in deze nieuwsbrief een verslag van een team vrijwilligers van de afdeling
KNO/ Audiologie van het Maastricht Universitair Medisch Centrum (MUMC+).
Zij zijn eind vorig jaar vanuit Nederland afgereisd naar het Indonesische eiland
Lombok om daar medische zorg en ondersteuning te bieden. Zorg voor dove en
slechthorenden is daar niet vanzelfsprekend! Het team biedt vrijwillige hulp op
basis van eigen middelen, gesteund door vele donateurs.
Waarom kiezen mensen ervoor om na de CI-implantatie hun hoortoestel wel of
niet te dragen aan het andere oor? Elke Devocht, audiologe en onderzoeker van
onze afdeling doet onderzoek naar de factoren die dit mogelijk bepalen. In deze
nieuwsbrief leest u de eerste resultaten.
Ook de CI-fabrikanten zitten niet stil. In deze nieuwsbrief informeren wij u
over de nieuwe Mini Microfoon 2 en 2+ van de firma Cochlear, de nieuwe Mini
Powercel van de firma Advanced Bionics en de WaterWear voor de Sonnet en
Opus 2 processor van de firma MED-EL.
Veel leesplezier!
De nieuwsbriefredactie
JUNI 2016
Nieuwsbrief
CI-Team Zuid-Oost-Nederland
Aan het woord…
WINAND
GROULS
In deze rubriek komen CI-dragers aan het woord die graag hun
eigen, persoonlijke ervaringen op CI-gebied met u willen delen.
Ditmaal aan het woord CI-drager Winand Grouls.
Vanaf begin 2015 draag ik een
cochleair implantaat (afgekort: CI).
Het CI heeft voor mij een nieuwe
wereld van geluiden geopend.
Sinds mijn geboorte ben ik al
slechthorend, doch mijn ouders
ontdekten deze handicap pas rond
mijn zesde levensjaar. Daarna ben
ik opgegroeid en vertrouwd geraakt
met het dragen van alleen een
hoorapparaat aan mijn rechteroor.
Later, op het voortgezet onderwijs,
kreeg ik voor beide oren een achterhet-oor-toestel.
In 2014 was ik toe aan vervanging
van mijn hoortoestellen. Na de
proefperiode voor mijn nieuwe
hoortoestellen gaf de audicien
aan dat de vergoeding voor deze
toestellen, gezien de zwaartecategorie alleen verkregen kan
worden na een voorschrift door een
audiologisch centrum. Tijdens de
bespreking van de testresultaten
op het audiologisch centrum gaf
de audioloog mij het advies om na
te denken over het plaatsen van
een CI. Ik kreeg van hem zes weken
bedenktijd. Bij het volgende consult
had ik besloten de stap te nemen
voor het traject tot het plaatsen van
een CI en schreef de audioloog een
aanbevelingsbrief aan het azM.
overviel mij op dat moment, want
ik realiseerde mij op dat moment
dat er een onomkeerbare beslissing genomen moest worden. Na
enige aarzeling en vol twijfels over
hetgeen mij nog te wachten stond,
heb ik toch de knoop doorgehakt
en heb ingestemd met het plaatsen
van een CI.
Het bijwonen van een informatiebijeenkomst voor mensen die een
CI overwogen in het azM heeft mij
het laatste zetje gegeven. Maar ik
schrok van de vele onderzoeken en
gesprekken die moesten leiden tot
de conclusie of ik geschikt was voor
het dragen van een CI. Aan het eind
van de ochtendsessie, op de derde
onderzoeksdag, vernam ik van de
kno-specialist dat ik in aanmerking
kwam voor het krijgen van een
CI aan mijn rechteroor. Op dat
moment legde de specialist mij de
vraag voor of ik bereid was om het
vervolgtraject in te gaan. Deze vraag
Begin december 2014 werd ik
geopereerd voor het plaatsen van
het implantaat in het slakkenhuis
aan mijn rechterzijde. Circa één
maand na de geslaagde operatie was
voor mij de ‘grote’ dag: het plaatsen
van de spraakprocessor met de
zendspoel aan de buitenkant van
mijn rechteroor. Een nieuwe wereld
van geluiden ging voor mij open en
het klonk voor mij vreemd. De eerste
geluidssignalen werden door mijn
hersenen als vijandelijke indringers
beschouwd en vertaalde zich deels
in een gevoel van misselijkheid in
mijn maag. De eerste dagen mocht
ik vanwege het gewenningsproces
de spraakprocessor enkele uren
per dag dragen. Het kostte mij veel
energie en was na enkele uren blij
dat ik de processor kon afkoppelen.
Na één week van gewenning aan
het ontvangen van geluiden raakte
ik steeds meer gewend aan de
nieuwe situatie.
Na de eerste week werd gestart
met de hoortraining door de
logopedist. In eerste instantie
ging daarbij de aandacht uit naar
het herkennen van geluiden in
de omgeving met vooral zachte
geluiden zoals het verfrommelen
van papier, zacht stromend water
uit de kraan enz. Tijdens de periode
van de hoortrainingen werd het
volume van de spraakprocessor
gedurende enkele weken steeds
verder bijgesteld. Inmiddels werden
tijdens de wekelijkse sessie steeds
meer elementen van de spraak
ingebracht o.a. het herkennen en
erkennen van klinkers en later van
medeklinkers. Om het maximale
effect te bereiken werd aangeraden
om tijdens het gewenningsproces
zo min mogelijk het hoorapparaat
aan mijn linkeroor te gebruiken.
tot dusver niet waarneembare
geluiden in mijn directe omgeving
en het beter verstaan van collega’s.
Naarmate de hoortraining vorderde
werd de moeilijkheidsgraad van de
oefeningen opgeschroefd.
Vanaf de eerste hoortraining werd
de verkregen oefenstof, met de
co-therapeuten vrijwel dagelijks
thuis (in de regel 6 keer per
week) in maximaal één half uur
geoefend. Deze oefeningen dag in
dag uit gaan gepaard met vallen
en opstaan. De ene dag lukte de
oefening beter dan de andere. Deze
oefentherapie vraagt niet alleen
van mijzelf veel, maar vergt ook
veel geduld en opoffering van de
beide co-therapeuten. Het is geen
gemakkelijke weg!
Achteraf kan ik concluderen dat
het plaatsen van een CI aan mijn
rechteroor mij veel profijt heeft
geleverd. Het volgen van gesprekken
met familie, vrienden en collega’s
verloopt met minder inspanning,
vooral bij face-to-face gesprekken.
Natuurlijk kost het mij meer energie
wanneer ik in een rumoerige
omgeving conversaties volg, bv.
recepties, bijeenkomsten.
Gaandeweg de voortgang van de
hoortrainingen merkte ik dat ik van
de vele oefeningen profijt begon
te krijgen door het herkennen van
Al met al ben ik nu zeer blij met
mijn beslissing na advies van de
audioloog voor het plaatsen van een
CI aan mijn rechteroor.
Winand Grouls
Vrijwilligerswerk
KNO/Audiologie-team MUMC+
in Lombok
Een team vrijwilligers van de afdeling KNO/ Audiologie van het
Maastricht Universitair Medisch
Centrum (MUMC+) is dit jaar
opnieuw vanuit Nederland afgereisd naar het Indonesische eiland
Lombok om daar medische zorg en
ondersteuning te bieden.
Dove of slechthorende kinderen
worden op Lombok vaak beschouwd
als dom of gek. Ondanks dat er vele
dove en slechthorenden wonen,
blijken er nauwelijks hoortoestellen
voorhanden. Mensen moeten hiervoor eerst naar Bali vliegen of varen,
waar een hoortoestel ongeveer
€ 200,- kost. Dit is voor de lokale
bevolking erg veel geld!
Het team biedt vrijwillige hulp
op basis van hun eigen middelen,
gesteund door vele donateurs, die
bijvoorbeeld medicijnen, grondstoffen, hoortoestellen, batterijen of
communicatieapparatuur ter beschikking stelden of financieel
ondersteunden.
Afgelopen oktober was het team
gestationeerd op een school voor
kinderen met een beperking. Het
team draaide lokale spreekuren voor
oor- en gehoorcontroles en deed
directe behandelingen. Het effect
van onderzoek en behandeling is
groot, evenals de dankbaarheid
van de lokale bevolking. Pijn (veelal
chronische ontstekingen) wordt verholpen.
Kinderen kunnen door middel van
behandelingen en het aanmeten
van hoorhulpmiddelen vaak weer
beter horen en communiceren.
Kennisoverdracht is ook belangrijk.
De specialisten geven veel voorlichting.
Als resultaat van twee weken hulpverlening werden meer dan 260
personen gezien door de oorarts, het
gehoor van meer dan 90 personen
(veelal kinderen) werd gecontroleerd,
25 patiënten werden geholpen met
30 hoortoestellen en meer dan 40
oorstukjes werden gemaakt.
Veel blije gezichten over en weer!
Op de foto’s ziet u het team op
Lombok bezig in het veld.
Elke Devocht,
audioloog-onderzoeker MUMC+
CI in één oor, wie blijft
een hoortoestel gebruiken
in het andere oor?
Door de jaren heen zijn de criteria
voor cochleaire implantatie veel
ruimer geworden. Hierdoor neemt
het aantal CI-gebruikers toe en
zijn er steeds meer kandidaten
die nog bruikbaar restgehoor
hebben in het andere oor. Wanneer
naast het elektrische CI ook een
gewoon akoestisch hoortoestel in
het andere oor wordt gedragen,
spreekt men van ‘bimodaal horen’.
Het is bekend dat deze combinatie
van twee oren voordelig kan zijn,
vooral in moeilijke luistersituaties.
Maar het is nog onduidelijk hoeveel
en welke CI-gebruikers voor deze
combinatie kiezen. Daarom werd er
in het Audiologisch centrum van het
MUMC+ een onderzoek uitgevoerd
naar de gegevens van 77 CIgebruikers die vóór de operatie een
hoortoestel droegen in het andere
oor. Hieruit blijkt dat maar liefst
64% dit hoortoestel blijft dragen
één jaar na de operatie.
CI-gebruikers die in het andere oor
gehoordrempels hebben die beter
zijn dan 100dB HL blijken vaker het
hoortoestel te blijven dragen. Maar
vooral het spraakverstaan is van
belang: CI-gebruikers die minder
dan 14% scoren met het restgehoor
dragen nauwelijks een hoortoestel,
terwijl zij die meer dan 49% halen
meer dan 70% kans hebben hun
hoortoestel te blijven dragen. Als het
restgehoor een score haalt tussen 14
en 49%, blijkt het resultaat met het
CI van belang: als het CI veel beter
scoort dan het restgehoor, is de kans
kleiner dat men het hoortoestel
blijft dragen.
In de toekomst kunnen deze
resultaten gebruikt worden om in
te schatten welke CI-kandidaten in
de dagelijkse praktijk nog gebruik
zullen maken van hun restgehoor
en wie niet. Deze resultaten werden
gepubliceerd in het internationaal
wetenschappelijk tijdschrift Audiology and Neurotology, 2015, 20(6),
p383-393.
Elke Devocht,
audioloog-onderzoeker MUMC+
’Wanneer komen twee werelden samen?’
Opvolger van de Mini
Microfoon van Cochlear:
Mini Microfoon 2 en 2+
Cochlear lanceert twee nieuwe draadloze microfoons, die rechtstreeks in
verbinding staan met uw CP910 processor: de Mini microfoon 2 en 2+.
De nieuwe microfoons hebben
een aantal nieuwe mogelijkheden
in vergelijking met de eerste generatie van de mini-microfoon:
• Betere geluidskwaliteit, met name
in rumoerige omstandigheden
•Groter bereik tussen de processor
en de mini-microfoon (tot 25 m.)
• Langere batterijlevensduur (10-11 u.)
• Kleiner en dunner design
Daarnaast heeft de Mini Microfoon
2+ nog een aantal bijkomende
voordelen ten opzichte van de Mini
Microfoon 2:
• Ingebouwde ringleiding
•Compatibel met universele FMontvanger
•
Tafelmicrofoonstand: de microfoon wisselt automatisch van directionele naar omnidirectionele
stand wanneer het apparaatje
zich in een horizontale positie bevindt. Dit is met name nuttig bij
groepsgesprekken.
Voor meer informatie over prijzen
en bestelling verwijzen we u graag
door naar de webshop van Cochlear
(www.cochlear.nl en klik door naar
webwinkel).
Mini PowerCel
voor Advanced Bionics CI
Voor de Naída CI Q70 en Q90
processoren
heeft
Advanced
Bionics nu ook mini-accu’s op
de markt gebracht. Er zijn miniversies beschikbaar van de huidige
Powercel 110 en Powercel 170,
maar niet van de grote Powercel
230. De mini-accu’s hebben telkens
dezelfde capaciteit als hun reguliere
tegenhanger, maar hebben wel
een iets hoger prijskaartje.
Als CI gebruiker kunt u de nieuwe
PowerCel Mini rechtstreeks aankopen bij de customer service van
Advanced Bionics Benelux (e-mail:
cs.benelux@advancedbionics.com
of tel: 088-6008880).
Nieuw bij MED-EL:
WaterWear voor
Sonnet of Opus 2
Nieuwe gebruikers van de Sonnet
processor van MED-EL hebben in hun
kit reeds de WaterWear accessoire
kunnen vinden. Dit waterdichte
hoesje bestond reeds voor de Rondo
processor, en is er nu ook in een
uitvoering geschikt voor de Opus 2
of Sonnet processor.
De WaterWear maakt het mogelijk
de processor te blijven dragen in het
zwembad, in de zee en bij watersport.
Dit in zoet, zout en chloorwater.
De audioprocessor wordt wateren luchtdicht in de WaterWear
opgeborgen. Zowel accu’s, zilveroxide
of 675 alkaline batterijen kunnen
gebruikt worden in combinatie met
de WaterWear. Zink-lucht batterijen
zijn niet ge-schikt. Elk WaterWear
hoesje is drie maal te gebruiken.
Voor meer informatie of voor bestellingen kunt u contact opnemen
met het MED-EL Care Center te
Nieuwegein (office@nl.medel.com
of tel: 085 -7600167).
Niet vergeten:
wijzig de verzekering na een herfit!
Wanneer u tijdens een herfit een
nieuwe CI-processor krijgt, is het
belangrijk dat u ook de door u
afgesloten verzekering omzet naar
het nieuwe type CI.
Enkel wanneer het juiste processortype verzekerd is, kunt u een
beroep doen op de verzekering in
geval van verlies, diefstal of buitengarantie schade. U krijgt van ons
tijdens de herfit steeds een nieuwe
pro forma factuur mee, met het
serienummer van de nieuwe processor, om de verzekering te laten
aanpassen.
Op vakantie
Als we op vakantie gaan nemen we
van alles mee… Ook als CI-gebruiker
moeten we aan een aantal dingen
denken! Denk bijvoorbeeld aan
uw identificatiekaartje voor op
het vliegveld (in verband met
het detectiepoortje) en enkele
reserveonderdelen zoals een spoelkabeltje, accu’s of batterijen. Ook
is het altijd verstandig om het
telefoonnummer van uw CI-team
mee te nemen. Op onderstaande
website van de firma Cochlear kunt
u vanaf eind juni tips en adviezen
voor op vakantie terugvinden.
http://www.cochlear.com/wps/wcm/myconnect/nl/about/nieuwscentrum/op-vakantie-met-nucleus
Redactie
Dit is een uitgave van het Maastricht Universitair Medisch Centrum
(MUMC+), Adelante audiologie & communicatie Venlo, Libra Revalidatie
& Audiologie, locatie Eindhoven en de Mgr. Hanssenschool.
Deze nieuwsbrief verschijnt
twee keer per jaar.
Redactieadres: ci.kno@mumc.nl